Verslag NBC–Studiereis Brittannië 2010
door Emilie Starmans
Het weer was winderig en nat toen wij ons, in Schelluinen, bij de rest van het reisgezelschap voegden. Met een licht schoolreisjesgevoel, gevoed door onze chauffeur Rudolf, reden wij met de bus de nachtferry op. Een fantastisch schip met luxe hutten, hetgeen de nachtrust alleen maar ten goede kwam. Wat een verrassing toen het de volgende dag stralend herfstweer bleek te zijn en de komende tien dagen is dat ook zo gebleven. De speurtocht kon beginnen.
Voor mij is er geen twijfel over mogelijk dat onze Heere Jezus tussen zijn twaalfde en dertigste levensjaar deze “Eilanden Der Zee” aan “Het Einde Der Aarde” heeft bezocht. Dus het was meer een speurtocht naar aanwijzingen en bewijzen van mondelinge overleveringen.
Een prachtige tocht door Zuid Engeland bracht ons eerst naar Stonehenge, waar we hoorden dat sommige megalieten ons blijkbaar zeekaarten van de Foeniciërs presenteren. Maar wat een kermis: hordes mensen liepen op een pad om de stenen heen. Dus maar snel verder, via Warminster, op weg naar Wells in Somerset. In een echt Engels hotel, vol met bloemetjes, bloemetjes en bloemetjes, zouden we vier nachten blijven. De hotelkamers gaven een fantastisch uitzicht op de wereldberoemde kathedraal. Hierin bevindt zich een klok met een uitbeelding van het planetarium volgens Ptolemeus met betrekking tot aarde, zon en maan. Gedurende drie dagen was Wells onze uitvalsbasis om Langport, Glastonbury, Pilton, en Weston bij Bath te bezoeken.
In Langport bezochten we de St. Mary Church en de All Saints Church.
In de St. Mary Church, een laag gelegen kerk aan de rivier Parrett, zijn fantastische glas in lood ramen. In een van deze ramen staat Jozef van Arimathea afgebeeld, herkenbaar aan twee kruikjes met het ‘bloed en zweet’ van onze Heere Jezus. In een ander raam staat een afbeelding van Simeon met zijn profetie dat de zaligheid eerst zou gaan naar de einden der aarde. Op een van de zijmuren bevindt zich een roundel met Christusfiguur in tuniek. Is dit een afbeelding van de gekruisigde Jezus of van de Heere Jezus als jongeling?
In de All Saints Church bevindt zich een glas in lood raam met een afbeelding van Jozef van Arimathea, geflankeerd door Antonius, Gregorius en Clemens uit Fil.4:3.
Glastonbury is een mystiek stadje, waar het riekt naar een mengsel van wiet en wierook, met veel bedelaars, veel oosterse winkeltjes en zelfs een centrum van de maitreya. Oorspronkelijk het centrum van de Christelijke kerk, maar nu duidelijk vervuild door de tegenstander. Van de Abbey is niet veel meer over. Maria, de moeder van onze Heere Jezus, is hier begraven in de Mary’s Chapel. Deze horden-kerk (van wilgentenen en leem) werd volgens Augustinus van Canterbury – letterlijk of overdrachtelijk – door de Heere Jezus zelf gebouwd. Ten oosten van de Mary’s Chapel bevindt zich de Joseph’s Chapel waarheen in 1345 het graf van Jozef van Arimathea werd verplaatst. In de Abbey bevinden zich tevens de graven van King Arthur en zijn vrouw Guinnevere. De avondmaalsbeker, ook bekend als de graal of de “Healing Cup”, is via monniken in handen gekomen van de familie Powell in Nanteos, Wales, “until the church claims her own”. In Glastonbury hebben we natuurlijk ook de Tor bezocht. Een hele klim naar boven, maar echt de moeite waard, ook omdat het zulk prachtig weer was. Vervolgens zijn we afgedaald naar de Chalice Well of Holy Well. Volgens de overlevering zou Jozef van Arimathea hier de avondmaalsbeker hebben verborgen, waarna het water rood kleurde en sindsdien een genezende werking zou hebben. In de tuin om deze bron stonden veel appelbomen; Avalon, een oude naam van Glastonbury, betekent appel. Enkele zusters(!) konden zich niet bedwingen om een appeltje te plukken en uit te delen.
Natuurlijk hebben we ook de Holy Thorn bezocht. De enige doornstruik ter wereld die bloeit in mei en in december en daardoor tegelijk bloesem en vrucht draagt. Stiekem een stekje mee genomen, dus wie weet over een paar maanden ook in Hilversum. Volgens de legende plantte Jozef van Arimathea zijn staf toen hij arriveerde op Weary-all-Hill, maar volgens sommigen is het de staf van de Heere Jezus zelf.
In Pilton bekeken we in de Parish Church, ook een laag gelegen kerk, ditmaal aan de rivier Brue, een glas in lood raam met een afbeelding van Jozef van Arimathea. Er was ook een banner (vaandel?) aanwezig met een afbeelding van Jozef van Arimathea en de Heere Jezus in een boot.
In Weston, bij Bath, bezochten we de Weston Parish Church. Ook hier een glas in lood raam met Jozef van Arimathea maar nu met de bloeiende holy thorn.
Op woensdag 20 oktober verlieten we Wells om te vertrekken richting Truro. Onderweg zijn we gestopt bij Burrington Combe. Rond 1750 schreef de Rev. Augustus Montague Toplady, nadat hij hier schuilde voor een zware donderstorm, het lied “Rock of Ages, cleft for me”. En wij zongen het ter plaatse.
Ook hebben we een stop gemaakt bij Priddy. De gedocumenteerde uitdrukking van de plaatselijke bevolking: “As sure as our Lord was in Priddy” wijst ook naar deze overleveringen. In de St. Lawrence Church is een beroemde tekening te zien van “Jesus as a boy”, een jongeling van rond de twintig jaar met krullend haar.
We verlaten Somerset en rijden Cornwall binnen op weg naar Tintagel castle. Om bij het fort van King Arthur te komen is het een hele klim naar boven, waar ik mij niet aan heb gewaagd. Maar, gelukkig, er reed ook een landrover heen en weer om toeristen naar boven te brengen. Voor velen is het verhaal van Arthur een sprookje of legende, maar het zet je toch aan het denken: de Heere Jezus met 12 apostelen, Jozef van Arimathea kwam met 12 gelovigen in Engeland aan, King Arthur met 12 ridders van de ronde tafel… allemaal 12 met een 13-de en dan 12 stammen met de 13-de, Efraïm…..
Na de lunch stoppen we in St. Minver, Rock, om de Jesus Well te bezoeken. Deze bron bevindt zich op St. Eneoc Golf course. Op een bordje bij de bron staat Joh.4:7: “Jezus zeide tot haar: Geef Mij te drinken.” Vele jaren was deze bron een pelgrimsoord, vervolgens helemaal overwoekerd, maar gelukkig nu weer zichtbaar.
Na deze lange dag met veel kilometers komen we aan in ons hotel in Truro waar een heerlijk etentje op ons wacht. De volgende dag gaan we richting Feock. Naast het kerkje in Feock is een van de meerdere keltische kruizen te zien met een afbeelding van onze Heere Jezus in een tuniek, korte broek. Ook dit wijst op onze Heer als jongeling.
We rijden door naar Falmouth om daar op de boot te stappen richting St. Mawes. Vanuit St. Mawes gaan we met kleine bootjes naar Place. Het verhaal is dat Jozef van Arimathea en de Heere Jezus, toen zij de rivier de Fal wilden opvaren, schipbreuk hebben geleden en op Place hebben gewacht tot hun boot weer was gerepareerd. Voor mij was dit een van de meest bijzondere ervaringen van de reis. Te beseffen dat ik nu met broeders en zusters (12! want meer konden er niet in het bootje) over het water voer op dezelfde plek waar ook mijn Heere Jezus en Jozef van Arimathea hadden gevaren, raakte mij diep. Allemaal erg indrukwekkend!
Op de terugreis naar het hotel zijn we nog gestopt in St. Just in Roseland om daar, volgens mij, het mooiste kerkje van de hele reis te bezoeken. Tussen stenen met daarin gegraveerde bijbelteksten – waaronder weer de profetie van Simeon – daal je af naar het kerkje aan de oever van St. Just Pool. Alweer een Holy Well bevindt zich iets hoger gelegen op het kerkhof.
Vrijdag 22 oktober zijn we na een heerlijk engels ontbijt, dat er trouwens iedere dag was, vertrokken richting St.Michaels Mount bij Marazion. Op dit getijdeneiland staat een klooster dat daar is gesticht omdat St.Michael daar zou zijn verschenen, maar ook omdat de Heer daar zou zijn geweest. Daar het eb was konden we er heen lopen, bij vloed gaat het met bootjes. Het klooster zelf heb ik niet bezocht omdat het te ver lopen was, maar de tuinen er om heen zijn ook werkelijk prachtig. De warme Golfstroom is er echt merkbaar want de tropische planten groeien er vol. De mosseltjes die wij daarna op een terrasje in het zonnetje aten, smaakten heerlijk.
Na deze lunch vervolgden wij onze weg richting Ding Dong Mines. Onderweg nog de Lanyon Quoit bezocht. Opgerichte stenen, waarschijnlijk daar door de Foeniciërs neergezet. Of door Efraïm.
De Ding Dong Mines zijn de oudste van Cornwall. Ook hier gaat het verhaal dat de Heere Jezus deze mijn heeft bezocht. Daarom heet deze in de volksmond “Wheal Jesus”, de mijn van Jezus.
Eind van de middag rijden we door naar Land’s End, het einde der aarde. Heerlijk winderig, de zee botst op de rotsen, indrukwekkend om te zien en te ruiken. We keren weer terug naar Truro om de volgende dag te vertrekken richting Chichester. Onderweg gestopt in Looe. In het stadswapen van Looe staat een bootje met een grote en een kleine man. Het schijnt ooit een familiewapen te zijn geweest. Maar van wie? Volgens de plaatselijke VVV is het een afbeelding van Jozef van Arimathea en de Heere Jezus.
Voor de kust van west Looe is een klein eilandje: Looe Island of Lamana Island. Lan Anna betekent heilige plaats van Anna, de moeder van Maria, de moeder van de Heere Jezus. Op het vasteland zijn nog de restanten van de Lamana Chapel te vinden. In Chichester hebben we de Chichester stone met inscriptie van Pudens bezichtigd. We blijven in een hotel in Chichester slapen.
Zondag 24 oktober zat de speurtocht er op. We stappen in de bus om de lange reis naar Dover te maken. De reis zit er op en het zonnetje ook want onderweg begint het te regenen. ’s Middags stappen we op de veerboot naar Calais en laten de white cliffs of Dover achter ons. Nog een afscheidsetentje in Nazareth, vlak bij Gent en dan zit het er echt op.
Een heerlijke reis, niet alleen door de bezichtigingen en het mooie weer, maar ook het samen zijn met broeders en zusters. Dit verslag is beslist niet compleet, we hebben veel meer dingen gezien. En alle heerlijke gesprekken, gezellige etentjes, en drankjes bij de open haarden in de hotels heb ik maar over geslagen.
Met grote dank aan Ab, Eef, Celeste en Bert. Het was echt genieten!
https://www.bijbelstudie-evangelisatie.nl/