Nederlands Bijbelstudie Centrum

Hoewel de apostel Paulus uit gewoonte beschuldigd wordt van het brengen van een nieuwe leer, moet toch heus worden vastgesteld, dat hij zich in al zijn brieven beroept op oudtestamentische schriftplaatsen. Geen enkele stelling in b.v. de brief aan Efeze ontbeert een verwijzing naar het Oude Testament. Wat de apostel feitelijk doet, is de wellicht wat duistere uitspraken van de profeten plaatsen in het licht van het Nieuwe Testament. En daarmee demonstreert hij, dat het tegenwoordige – gemeentelijke – werk Gods niets anders is dan de vervulling van Gods beloften. Weliswaar onbekend, maar niet werkelijk iets nieuws! Juist wanneer Paulus wordt geïsoleerd van de oudtestamentische profeten, kan zijn bediening en leer niet worden begrepen. Dit geldt, meer nog dan in de brief aan Efeze, voor de 3 parenthetische hoofdstukken in de brief aan de Romeinen. Hierin vinden wij minstens 40 verwijzingen naar – of citaten uit – het Oude Testament. De eeuwige polemiek over Romeinen 9 t/m 11 is slechts te wijten aan de aarzeling om eerst deze oude profetieën werkelijk serieus te nemen.