Nederlands Bijbelstudie Centrum

Dat gelovigen zich zouden overgeven aan de kracht en heerlijkheid van Christus, was de essentie van de gebeden van Paulus. Twee daarvan zijn te vinden in de brief aan Efeze. Daarin somt hij ook alle geestelijke zegeningen nog eens op, die een gelovige ten deel vielen. Als “gevangene van Christus” was de apostel een beeld van de Gemeente, die – evenals haar Heer – door de wereld is verworpen. Gelovigen zijn “buiten de legerplaats” terecht gekomen, waar de wet niet geldt. Het in alle lijdzaamheid (uit)leven van het hemelse burgerschap is daar hun “waardige roeping”. Het gaat daarbij om de heerlijkheid van hun Heer, niet om hen zelf. Paulus gebeden weerspiegelen zijn verlangen dat de gelovigen zich laten leiden in de Waarheid, opdat Gods Geest Zijn werk in hen kan doen. Een verlangen dat ieder lid van het Lichaam met hem mag delen.

“Zo bid ik dat gij wandelt waardig uw roeping.”