Nederlands Bijbelstudie Centrum

De identiteit van de christen is zijn innerlijk, “de inwendige mens”. Hij is in Christus wedergeboren tot een “levende hoop”. Dáárin ligt zijn vreugde. Niet in aardse omstandigheden, hoe rooskleurig of triest die ook lijken. De levende hoop van de christen bevindt zich in de toekomst, maar straalt af op het heden, omdat hij nú al wandelt in de hemel. Het is de bedoeling dat hij zich richt op die (eeuwige) realiteit. Dat beïnvloedt zijn huidige wandel. En omgekeerd: die wandel heeft invloed op de hemelse positie (het loon) dat hem wacht. Daarom adviseerde Paulus de gelovige te vergeten wat achter hem ligt en te jagen naar die aan zijn roeping verbonden erfenis. Een loopbaan waarvan geloof, hoop en liefde de kenmerken zijn.

“Een erfenis is in de hemel bewaard voor u.”