Nederlands Bijbelstudie Centrum

De twee als de Emmaüsgangers bekend geworden mannen verkeerden in een situatie die vergelijkbaar is met die van veel christenen. Terwijl hun Heer al was opgestaan, bleven zij stilstaan bij Diens dood. Zij gingen af op wat zij zagen, niet op wat zij konden weten uit Gods Woord. Daarom gaf de Heer Zélf hen een bijbelstudie. Hij drong er op aan álles te geloven wat de profeten in de Schriften hadden gezegd. De kern van die boodschap was en is dat men door lijden en dood heen tot heerlijkheid komt. Als Eerste ging Christus Zélf die weg. De Emmaüsgangers waren volgens de Bijbel ’traag’ in geloof, waardoor zij veel van de waarheid misten. Hun kennis van de Schrift leek verdwenen. Hetzelfde is met veel christenen het geval. Daarom missen zij zekerheid en zijn zij meer gericht op het verleden, inclusief de dood van Jezus van Nazareth, dan op de dankzij Zijn opstanding ontstane toekomst. Van die twee mannen werden de ogen geopend, doordat de Opgestane het Woord voor hen opende. Dat veranderde hun denkrichting. Toen de Heer weer uit hun zicht verdween, bleef het brood achter. Het teken van Zijn Lichaam onder het nieuwe verbond: de Gemeente.

“Moest de Christus niet deze dingen lijden en alzo Zijn heerlijkheid ingaan.”